Bursaspor, geçtiğimiz Pazar günü sadece Kasımpaşa maçını kaybetmedi.

Neleri mi kaybetti?

Sakho’yu kaybetti. Üst gruba tutunma şansını kaybetti. Bir gün önce Özlüce’de kucaklaştığı taraftarı ile bağlarını güçlendirme şansını kaybetti. Milli maç arasını moralli geçirme şansını kaybetti.

Velhasıl çok şey kaybetti.

Ama Bursaspor bunu ilk kez mi yaşıyor?

Tabi hayır.

Yeşil beyazlı ekip ne zaman kendisi için böylesine önemli, eşik atlama maçına çıksa, ne zaman bir maç öncesi tüm bursa kenetlense her ne hikmetse bu sonuca bir türlü yansımıyor, yansıtılamıyor.

Yeşil beyazlı yönetimlerin, teknik kadrolarının öncelikle bu sorunu irdelemesi ve bir sonuca bağlaması lazım.

Çünkü, görünen o ki, son yıllarda çok fazla oynadığımız bu ‘hayati önem taşıyan’ maçları bu yıl da çok oynayacağız.

Nasıl oynamayalım ki..

Alt sıralardaki takımlar içerde dışarıda fark etmiyor kazanmaya başladılar. Hem de ne kazanmak. Deplasmanlarda kazanıp hem puan olarak yukarıya çıkıyorlar, hem de moral motivasyon olarak üst seviyeye çıkıyorlar.

Yaz biz ne yapıyoruz. Yerimizde sayıp hem onların bize yaklaşmasına seyirci kalıyoruz hem de moral motivasyon olarak diplere iniyoruz.

Milli maç arası bu açıdan önemli. Teknik Direktör Samet Aybaba’ya çok işi düşüyor. Hem yara saracak, hem moral motivasyonu sağlayacak, hem de takımını gelecek haftalara hazırlayacak. Tüm bunları da tek başına yapacak. Çünkü yönetim kanadından ona destek yok, bu gidişle olmayacakta..