BURSASPOR tarihinin en önemli şahıslarından birini daha ebediyete uğurladı dün Bursa…

Kaderin kederine yenik düşen, o amansız hastalığa yenilen çok özel bir insanı, mükemmel bir dostu ve de bir başkanı…

Alacağın olsun kader!

Giderken bıraktığı o kadar güzel şeyler var ki… İnanıyorum ki; gittiği adres, onun bu kente yaşattığı güzelliklerin içinde karşılayacaktır.

Ölen bir dostun ardından yazmak beni hep rahatsız eder. Pişmanlık, suçluluk duyarım. ‘Neden yaşarken daha fazla birlikte olamadım ki’ diye hayıflanırım. Ayrıca, yazılan yazıyı herkes okur ama artık sonsuz huzur evrenine göçmüş, hakka yürümüş o dost okuyamaz.

Nafile…

Murat Gülez, Bursaspor Kulübü’nde görev yaptığı dönemde kongre üyesi olarak benim başkanımdı. Ama bunun ötesinde merhum başkanlardan İbrahim Yazıcı gibi aynı sınıfı paylaştığım okul arkadaşımdı. 

Sevdiğiniz, hayatta bir çok şeyi paylaştığınız birinin ölümü sizin de hayatınızdan bir parça götürüyor. Onun ölümü 50 küsur yıl öncesindeki kolej yıllarındaki dostluğumuzu da alıp götürdü sonsuza...

Bursaspor için çok şey yaptı, çünkü onun sözcük dünyasında ‘Buraya kadar’ diye bir kavram yoktu. Hiç bir başarı onu kesmez,  onun için ‘yetmezdi.’

Gençlik yıllarımdan bu yana tanıma fırsatı bulduğum başkanlar; Talat Diniz, Şükrü Şankaya, Selahattin Kaya, Süleyman Kurtçu, Mümin Gençoğlu, Orhan Özselek, ile İbrahim Yazıcı ve de Murat Gülez ve ismini sayamadığım diğerleri…

Onlar bu dünyaya Bursaspor penceresinden birer kez bakıp gittiler.

Geride bıraktıkları 57 yıllık ulu çınarın her dalında, her yaprağında isimleri var ama herşeyin ötesinde Yeşil Beyaz sevdası ile çarpan yüreklerde unutulmayacak ve de asla doldurulamayacak çok özel yerleri var.  

Şairin dediği gibi..

Ne vasiyet, ne uzun boylu veda..

Ölümüme hiç kimsenin aklı ermesin..

Gözlerim birdenbire kapanıversin..

Ne kimseye borcum, ne alacağım..

Ne kimseyi sevindirmiş, ne üzmüş olacağım..

Mekanın cennet olsun sevgili dostum, sayın başkanım Murat Gülez..