Günler, aylar hatta yıllar bile çok hızlı geçmeye başladı. İnsanlar gibi Dünya'da yaşlanıyor. Tarihin koridorlarında keskin izler bırakan medeniyetlerin otağı Bursa'ya dair epeydir bütünsel bir yazı yazmadık. 2018 yılının bitimine sayılı günler kala kente dair bir kısım anektodlara yer vermek istiyorum.

Büyük şehir Bursa. Ankara ile İzmir'i birbirine bağlayan Marmara denizi ile İstanbul'a komşu olan Bursa, son günlerde kar beyaz bir zirveye sahip. Havaların soğuması ile birlikte kar yağışları Uludağ'a özlenen bereketi getirdi. Son zamanlarda ortaya çıkan ekonomik sıkıntıların olumsuzluklarını hep ifade ederken, geçmişte ki birlikteliği ve aza kanat duygularını pekiştirdiği gerçeğini de bu arada belirtmek istiyorum. Esnaf içerisinde yeniden birbirini kollama, vatandaşlar arasında ise merhamet duyguları alevlendi. İnsanlığından şüphe etmeye başladığımız toplum yeniden sokak havyanlarına varıncaya kadar herkese el uzatır oldu. Kentin manevi atmosferi yeniden sokaklara yansımaya başladı.

Her ne kadar hızlı treni olmasa bile kentin sorunları için sağından soluna tüm Milletvekillerinin elele yürek yüreğe mücadelesine şahit olmaya başladık. Siyaset adına değil Bursa adına biraraya gelen siyasetçilerimizin sayısında artış yaşamaya başladık. Yerel yöneticilerimizin ve adayların ötesinde iş dünyasınında sokakta vatandaş ile hasbihal ettiğine şahitlik etmeye başladık. Kentin derdini kendi derdi bilenlerin sayısı artmaya başladı. Velhasıl Bursa'nın bir kanadı olarak bizler bile Ankara'ya ulaştık.

Gelgelim sorunları da bitmedi Bursa'nın. Ancak tükenmişlik sendromunun her geçen gün silindiğine şahitlik etmeye başladık. Bir yanda ekonomisine darbe vurulmak istenilen Türkiye öte yanda ekonominin çarklarını zorla bile olsa çevirmeye çalışan Bursa gördük. Bursa yoksa Türkiye yok diyebilecek kadar özgüven sahibi olduk. İş dünyasının beklentilerine sorunlarımız diyerek değil, hep birlikte çözeriz diyen Milletvekillerine sahip olduk. Biz Bursa için diyen Milletvekilleri ile hepimiz Bursa için tek vücut olduk.

Bursa'ya dair konuşacak çok sorunu değil Emir Sultan Hazretlerini, Ulu Cami'yi, Üftade Hazretlerini ve Ayasofya Cami'nin büyüleciyi mimarileri ile manevi ruhlarını konuşur olduk. Gençlerimizin büyüme hızının bedenselden zihinsele dönüştüğüne şahitlik etmeye başladık. Ben diyenlerden değil, Biz diyenlerden olduk.

Böylesine uzun bir girizgahtan sonra sonuca bağlamak adına yazıyı birkaç kelam etmek farz oldu. Ankara'dan İstanbul'dan, İzmir'den bakıldığında yeşil bir Bursa vardır hatıralarda. Bugün beton kentin hava kirliliği altında can çekişmeye başladık. Birilerini suçlamak yerine kendimizi ortaya sunarak yere attığımız çöpten, fazladan yaktığımız ampüle varıncaya kadar tasarruf etmek gerekiyor. Mudanya'nın sahillerini, Keles'in yaylalarını, Kestel'in şelalesini, Karacabey'in leylek festivallerini anlatmak gerekiyor. Bursa'ya dair o kadar çok birlikte olmamız gerekiyor ki, herkese "başka Bursa yok" kavramını aşılamak gerekiyor.

Esen kalın, sağlıklı kalın, Bursa'da kalın...