Zeki Müren, Yıldırım Gürses, İlhan İrem, Erkan Can, Şefik Bursalı, Müzeyyen Senar İbrahim Balaban, Sabiha Gökçen, Behice Boran, İhsan Sabri Çağlayangil, Celal Bayar Cemal Nadir Güler, Nezihe Meriç, Pınar Kür, İsmail Hakkı Bursalı, Mehmet Tahir, Erdal Özyağcılar, Halil Ergün, Ata Demirer, Özhan Canaydın, Ceyda Düvenci, Yıldırım Mayruk, Hande Ataizi, Ali Uyandıran, Aydan Şener, Fatih Erkoç, Sinan Erkoç, Deniz Çakır, Murat Parasayar, Tarık Tarcan, Ebru Şallı, Demet Şener, Beyazıt Öztürk, Şebnem Ferah…

***

Türk Askeri Ulubatlı Hasan,  hatip ve hitabet öğretmeni Prusa doğumlu Caius Arbiter Petronius ve torunu İznik doğumlu Roma tarihçisi Cassius Dio Procopios (M.S.6.yy) Manolis Andronikos, , M.S. 325 yılında Hristiyanlığın ilk konsülünün toplanarak Hristiyan dünyasının ilk amentüsü belirlendiği İznik…

***

Bugünkü plaza tipi alışveriş merkezlerinin temelini oluşturan ilk katlı çarşı Balibey Han, Cilimboz Deresi ile Gökdere kenarında Osmanlı'da bilinen ilk sanayi amaçlı yapılaşmış mahalleler, Osmanlı’da “atıcılık” ve “binicilik” sporlarının yapıldığı yer olarak tarihe geçerek  ilk spor alanının o tarihlerden kalan ismiyle anılan Atıcılar mahallesi,  Orhaniye Medreselerinin ilçesi  İznik'te kurulduğu Osmanlı'nın ilk üniversitesi, dünyadaki ilk çarşılı köprü  (1442) Irgandı…

***

Türkiye'de ve Türk tarihinde ilk kez insanların toplu olarak şehirlerarası yolcu taşımacılığın başladığı, yine Türkiye'nin ilk modern organize sanayi bölgesinin  (6 Kasım 1966) yılında toprakları üzerinde kurulduğu, ülkemizde en uzun soluklu halende devam eden kültür ve sanat festivalinin 1962 yılından itibaren gerçekleştirildiği, bilinen tarihimizde Ülkemizdeki ilk kadın grevinin gerçekleştiği, Aslında Napolyon değil Apolyont kirazı olarak söylenmesi gerekse de iriliği ve lezzetiyle bilinen Napolyon kirazının tüm dünyaya yayıldığı, Türkiye’deki ilk okul bağışının (Şerif Artış tarafından) yapıldığı, Dünyada bir benzeri daha olmadığı belirtilen ve Türk halkının hayvanlara verdiği önemin bir göstergesi olan Gurabahane-i Laklakan’ın yani dünyanın ilk hayvan hastanesinin inşa edildiği…

Bu şehir hangi şehir?

Eksik bile yazdığımım farkındayım.

Sizden ricam son parafı okuduktan sonra yukarıda ki hatırlatmalara bir kez daha göz atmanız.

Rahmetli babam ile Bursa dışında yaşadığım yıllarda bile mutlaka kente gelerek sürdürdüğümüz bir geleneğimizdi.

Her bayram arifesi çıkar Bursa’yı dolaşırdık.  Ama sahici Bursa’yı.

Şimdilerde eşimle sürdürüyorum geleneğimi.

Bu bayram da aynını yaptım.

Ama bu şehir hangi şehir işte onu anlayamadım.

Bursa demografik anlamda tersine bir evrim yaşıyor.

O filmlerde gördüğümüz orta doğu yerleşkeleri ile arasında ki fark giderek kapanıyor.

Hele tarihi çarşı pazarda hakim dilin Arapça yönünde ivme kazandığına tanık oldukça insanın sinirleri geriliyor.

Kent kendisinin öz değerlerinden bi haber garip bir pejmürdeliğin esaretinde ayakta kalmaya çalışıyor.

Bursa Bursalılığı bilmeyen, içinde yaşamanın ayrıcalıklarının farkında olmayan,tarihi misyonu kendisini asla ilgilendirmeyen,hatta geleceği konusunda da olumlu bir katkı koymayı kesinlikle düşünmeyen kalabalıklar tarafından yalnızca değerleri sonuna kadar sömürülecek sıradan bir taşra yerleşkesi olarak algılanıyor.

Bu durum ne yazık ki kökleri Bursalı olan esnaf taifesini de vurmuş durumda.

O kadar bıkkınlar ki esnaf zarafetini bile unutmuş durumdalar.

Geneli tenzih ederim ama özelde işini zorla yapıyormuş hissi uyandıran hatta ‘tezgahı kapatma birader’ modundan çıkamayan öyle çok satıcı, garson, tezgahtar vs. var ki…

Müşterinin velinimetliği filan hak getire artık.

Herkes herkesin gözünde değersiz.

Gerçi bu durumun bile bir tarihi geçmişi de var şimdilerde.

Son beş yıldır dönüşüm hızlanarak sürüyor.

Şimdi lütfen ricamı kırmayıp ilk dört paragrafa bir kez daha bakınız.

Ben bilemedim belki siz bilirsiniz;

Sahi bu şehir o şehir mi?

O insanların yetiştiği, o zengin tarihin yaşandığı şehir mi?

Yoksa değil de, ben mi öyle sanıyorum…