Aşağıdaki fıkrayı geçmiş de bir kez yazmıştım…

Yıllar geçiyor ama vaziyet-i umumiye değişmiyor.

Yine yazmakta yarar var; çünkü o günkü manzara ile bugünün görüntüsü arasında hiç fark yok!    

Tüm başkanlar için Allah geçinden versin ama fıkra bu ya; kulüp başkanı rahmetli olmuş. Oğlu, hocanın yanına gidip soruyor:

‘Hocam babam cuma günü öldü, acaba öbür tarafta nasıl karşılarlar?’
Hoca da sormuş; ‘Namazını kılar, dini vecibelerini yerine getirir miydi?’

‘Hayır ama babam cuma günü öldü..’
Peki; içki içer miydi?

‘İçerdi ama babam cuma günü öldü..’

Hovardalığı var mıydı peki?

‘Vardı ama babam cuma günü öldü..’

Bari takımı ligde kupada derece yaptı mı?

‘Takım başarısız oldu ama babam cuma günü öldü..’ 

Hiç olmazsa kulübün parasını ziyan etti mi?

‘Kulübü gırtlağa kadar borca soktu ama babam cuma günü öldü

Sinirlenmiş hoca; ‘Cuma günü ellemezler ama cumartesi iflahını bellerler!’
Evet; futbol pahalı iş…

Bakın koskoca Bursaspor’un geçtik bankaları, uçan kuşa bile borcu olduğunu anlıyoruz Denetleme Kurulu raporundan!

Kulüp kasası bir 5 yılda öyle bir açılmış ki; dünyaca ünlü ‘kamu açıklarını kapama uzmanı Kemal Derviş’ bile, o deliği yamayamaz deniyor.                                                                                

Ee; ne olacak şimdi?

Başkanına, yönetimine ve de hocasına olan güvenini büyük ölçüde yitirmiş camia adeta barut fıçısı.

Patlamaya hazır, her an patlayabilir de!                                                                                              

Bir şeyler yapmak için az çırpınan bir kaz yönetici dosta ‘Nedir durum’ diye soruyorum:

‘Cep delik, cepken delik.. Para istediğimizde herkes kaçıyor fellik fellik!’diyor.

Yakın geçmişte yazdıklarımıza şöyle bir baktım…

‘Bu gidiş hayra alâmet değil’ demişiz, yılların dostlarıyla birbirimize girmişiz!

Sayın başkan ‘Biz bu kulübü güllük gülistanlık’ almadık diye geçmişe işaret ediyor.                                                                                                                                      

‘Kardeşim; eski yönetimler ibra olup gitmiş, bu iş bitmiş. Sen hangi hesaptan kitaptan söz ediyorsun’ diye düşünenler mutlaka olacaktır.                                               

  İşte sorun da burada ya…                                                                                                                           

Bu mantıkla yola çıkanlar dünya âleminde, ‘el kaldır-el indir’ kriterleriyle kongre salonlarında idare eder de…

Öbür tarafta infaz ‘cuma gününün kutsiyeti’ münasebetiyle en fazla cumartesiye kadar bekler!                                                                                                   

  Unutulmamalı ki, renklerine sevdalandığın kulübünü açmazlara, çıkmazlara sürükleyenlere…

Genel kurullarda karşı çıkmazsan, yapılan yanlışların tümünde hissedarsın, günahlara ortaksın.

Gün gelir hoca ‘Eeeey cemaat-ı müslimin; bu kişiyi nasıl bilirsiniz’ diye sormaz.

 ‘Bu cemaat-ı nasıl bilirdiniz’diye sorar!