İnsanlara ya da hayvanlara hiç fark etmez.

Yardım etmeyi ne kadar seviyorsunuz?

Ya da bunu ne sıklıkla yapıyorsunuz?

Düşünüyoruz, planlıyoruz, istiyoruz ama icraata geldiği zaman duruyoruz.

Hep bir üşengeçlik, hep bir bahane söz konusu. Doğru değil mi?

‘Peki bu kanıya nerden vardın Tansu?’ diye sorabilirsiniz.

Malum kış geldi. Hava soğudu.

Dışarıda yaşayan canlılar için hareket zamanı gelmedi mi sizce de?

Son zamanlarda hayvanlara yapılan zulümleri hepimiz görüyor izliyoruz.

Sonra da oturup 'çık çık çık' diye kınıyoruz. Daha sonra ne yapıyoruz?

Unutuyoruz.

Buna karşılık yaptığımız tek eylem UNUTMAK.

Dışarı çıkıyoruz kedi köpek görüyoruz 'ay kıyamam' nasıl üşümüştür bu havada diyoruz.

Sonra sıcacık evlerimize gidiyoruz, dışarıda görüp üzüldüğümüz yardım etmek istediğimiz canlıları aklımıza bile getirmiyoruz.

Evet içten içe bir şeyler yapmak istiyoruz ama neden üşeniyoruz?

Evden bir kap su, bir kap yemek, küfsüz ekmek çıkarmak çok mu zor gerçekten?

Kartondan bir ev de yapılabilir.

İlla eve almak bahçede bakmak zorunda değiliz.

Yolun kenarına bırak yiyecek ve su.

Mahallenin başına koy.

Çok kısa bir zamanda halledebileceğimiz bu yardım çok mutluluk verici olacak.

SOSYAL MEDYA YARDIMSEVERLERİYİZ!

Sosyal medyada bir paylaşım görüyorum. ‘Köpeğim kayboldu lütfen paylaş’ diye yazıyorlar.

Bakıyorum yüzlerce kişi tarafından paylaşılmış. Evet bu çok güzel.

İnsanların birlik olması. Ve daha sonra bulundu haberi gelmesi daha da güzel.

Ama bunu neden yapıyoruz. Çünkü telefon elimizin altında. Yapacağımız tek şey ‘paylaş’ demek.

Paylaşmaya üşenmiyoruz. Ama ‘Benim kedim kayboldu, köpeğim kayboldu’ diye gelseler kaçımız çıkıp dışarıda bunu duyurur?

SADECE HAYVANLAR DEĞİL!

Sokaklarda belediyelerin yerleştirmiş olduğu 'giysi kumbaraları' var. Evlerimizde kullanılmayan giysi ve konfeksiyon atıkları,  küçük veya büyük gelen eşyaları şehrin farklı noktalarına yerleştirilen konteynırlara atabiliriz. Böylelikle ihtiyaç sahibi insanlar yararlanabilir. Bırakın eski eşyalarınız toz bezi olmayıversin. Gidip kumbaraya atmaya da üşenmeyin. Simdi tüm kışlıklar hurçlardan çıktı. Ee giymediklerinizi ayıklayın. Kumbaralar dolsun. Bizim de çorbada tuzumuz olsun…