Bursaspor, haftalardır süren kazanamama psikolojisinden bir türlü kurtulamayınca, oynadığı iyi futboldan da uzaklaştı ve Sivas’ta yenilgi kaçınılmaz oldu. Bu ruh hali insanı korkutuyor. Hele hele geçirdiğimiz o iki sezondan sonra nasıl ürkmeyelim, nasıl korkmayalım. O yüzden ne yapıp edip bu bu ruh halinden sıyrılmak gerekiyor.

Bunun için olayı sadece Samet hoca’ya bırakmamak gerekiyor. Çünkü dünkü mücadelede saha kenarında da onun da yüzünde endişe gördük ki bu hiç ama hiç hayra alamet değil., Bu nedenle yönetimin de devreye girmesi, yeşil beyazlı taraftarlar ve camianın da sevgisini, desteğini göstermek için daha fazla beklememesi gerekiyor.

Maça gelmek istiyorum ama, nasıl geleceğimi de bilmiyorum.

Bu sezonki en kötü futbol dün Sivas’ta oynandı. Daha doğrusu Bursaspor bu sezon ilk kez 90 dakika boyunca hiç ama hiçbir şey yapmadı. İlk 45 dakikada rakip kaleye ancak Tunay Torun, Saivet’in sakatlanıp çıkmasıyla 10 numaraya geçince bu oyuncu ile oldu. Ancak, ikinci yarıya her ne hikmetse Samet Hoca, Tunay’ı kenara alıp, Furkan’ı sahaya sürdü ki, ikinci yarının sonunda Furkan’ı oyuna aldığına sanıyorum Samet Hoca’da pişman olmuştur ama neye yarar?

Savunmada inanılmaz hatalar, orta alanda Aytaç ve Badji dökülüyor, kanatlar yok, Sakho’ya top gelmiyor. Öyleyse bu iş nasıl olacak. Olmadı tabi ki.

Düşünsenize, ilk 6 haftada en fazla gol yiyen ekiplerden biri olan bir rakip karşısında gol atmayı bırakın, pozisyona bile giremiyorsunuz. İşte dünkü bu durum, insana yenilgiden daha acı geliyor.

Şimdi önümüzde kardeş Ankaragücü maçı var. Kardeş kulübümüzden bir can suyu alabilirsek ne ala..

Yoksa.. işte onu düşünmek daha istemiyoruz.

Hadi hayırlısı..