10 haftalık süreçte Timsah’ın seyir defterine baktığımızda Bursaspor kulübesi, ligin neredeyse üçte birlik süresinin geride bırakılmasına rağmen bir türlü kadronun hakkını verecek bir oyun bulabilmiş değil.

Hoca etkisi henüz yok!

Balıkesir maçının son 20 dakikasında oyun konuk takım lehine doğru giderken saha içi ve dışı müdahalelerin de bir sonuç verdiğini söylemek çok zor.

Son maçta Bursaspor orta sahasının merkezini oluşturan Emirhan-Recep-Özer üçlüsünde alan paylaşımları ideal şekilde oturmadı… Keza önceki haftalarda bu bölgede forma şansı bulan Musa Araz da öyle…

Bu oyuncu grubuna Selçuk Şahin’i de eklersek olumlu katkıları yok denecek kadar az olduğu adeta kendi takımlarını eksilten hiç ötesi performansla bugünlere gelindi. Ön libero olarak görev yapan Aykut’un zaman zaman savunmanın içine girerek oynaması ise normal.

İki kenarda hızlı oyuncuların olmayışı Timsah’ı rakip alana yerleşmek zorunda olan bir ekip yapıyor.

Bursaspor’un işi, bunu yapamadığı sürede sadece Kubilay’a ya da Seleznyov’a atılan topları onların tutması ve rakibi çekmesine kalıyor.

Büyük takımlar, skor dengede giderken veya öne geçtiklerinde mental olarak da maçın gerisini daha iyi götürebilme avantajı sağlar.

Eriyen her dakika rakibin direncini kırar, sizi yukarı çeker.

Ama o konsantrasyonu muhafaza edebilmeniz gerekir.

Yalçın Hoca’nın takımında görünen ise bu değil. Çok fazla faul ve oyunu soğutmaya çalışmak, rakibiniz savaşıyorsa netice vermez.

Önceki haftalardaki gibi son anlarda da olsa sakarlıklar yaptığınızda cezayı keserler.

Bursaspor’da herkes hamleyi birbirinden bekliyor.

Top rakibe geçtiğinde ise ne hareketlenen var, ne sıkıştıran var, ne de rahatsız eden.

Seken toplar da kaderine terk edilmiş durumda...

Hatta ‘bakalım ne yapacak’ diye öylece bekliyorlar.

Yardımlaşma, dayanışma ve mücadele ekside seyrediyor.

Tabelada değilse bile sahada negatife doğru kontrolsüz bir gidiş var.

Sevgili hocamız bu çözülmeye karşı bir ‘acil eylem planı’ geliştirmeye mecbur.