Dün gece yukarı da ilk dörtlüğünü yazdığım o muhteşem eserin nağmeleri dudaklarımda zaman tünelimin kapısından girip Sivil Gündem’in bence unutulmaz anıları ile dolu tarihinde uzun uzun dolaştım.
Kimlere kimlere rastladım
Ve nelere nelere…
Pişmanlıklarımı,düş kırıklıklarımı,yanılgılarımı,şimdilerde çok daha iyi anladığım hatalarımı,ettiğim zararlarımı teker teker toplayıp bir çuvala koydum;
Üzerine de ‘‘tecrübelerim’’ yazarak kaldırıp bu altı yılın en ücra köşesine bıraktım.
Neyse ki orta boy bir çöp torbası kadardı çuval.
Hem çok yer tutmadı hem de yerinden kaldırıp koparması kolay oldu.
Kalanlar mı?
İşte onlar benim çizginin bu tarafına attığım imzalarımdı…
Öyle güzel insanlar tanıdım ki bu süreçte;
Kiminin abisi (özellikle ağabeyi yazmadım) oldum,kiminin amcası,kiminin arkadaşı kiminin de dostu.
Yüzlerce kız erkek kardeşim de başımın tacı.
Bu altı yıla yedi adet Fark Yaratanlar Etkinliği dolayısı ile üç yüzü aşkın ödül dağıtımı,paneller,tiyatro oyunları metinleri, üç kitap, onlarca Tv programı, sayısını hatırlamadığım kadar söyleşi bir o kadar da makale ve haber sığdı.
Tek sıkıntı her zaman olduğu gibi finans meselesiydi.
Kim bilir kaç emekli maaşımı(zı) bu uğurda harcadık saymadım.
O yüzden ülkenin ilk sivil toplum gazetesinin baskılı yaşamı çok sürmedi, sanal alemde yoluna devam etmek zorunda kaldı.
Ama asla sütre gerisine çekilmedi.
Kazandıklarımın yanı sıra yitirdiklerimde oldu 6 yıl boyunca.
Ve bugün onlardan birinin ki gönlümün dostu dediğim Sevgili Parkan Sanlıkol’un ebediyete intikalinin beşinci yıl dönümü.
Parkan Hocamın nezdinde öteki tarafta buluşmak üzere kavilleştiğimiz tüm yitirdiklerimi rahmet ile anıyorum.
Sivil Gündem aslında ne bir gazete ne de platformdur benim gözümde.
O sadece bir durumdan vazife çıkartmak eylemidir.
Pisliklere bulanmış bu dünya da iyiyi, güzeli, toplum ,insan, doğa,
çevre ve hayvan için bir şeyler yapmaya çalışanı bulmak ve onları hem Bursa hem de kendisi ile aynı amaçlar doğrultusunda can siparane savaş veren diğer kurum,kuruluş ve kişilerle tanıştırmak eylemi yani.
Bu konuda fazla tevazu göstermeyeceğim; çünkü olanaklarım ölçüsünde amacım doğrultusunda ciddi bir mesafe kat ettim.
Elbette arada Sivil Gündem’in kendilerini koyduğu yeri yadırgayarak fıtratlarını gizleyemeyenler de çıktı ama yukarı da dedim ya hepsini bir çuvala koyup kaldırdım.
Bu altı yılda beni en çok sevindiren ve en çok üzen olayın aynı olması garip bir çelişkidir ama…
Sevindiğim nokta deyim yerinde ise daima bu alanda tek tabanca olmaksa da yerindiğimde aynı şey.
Yani taklit edilmemek.
Sivil Gündem ve Sivil Gündem Platform kente mal olan etkinliklerini bu güne dek tek başına sürdürdü.
Hiç kimse çıkıp ‘’hadi bizde yapalım böyle bir şey’’ demedi.
Tabii güzellik yarışmalarını,enli boylu biz bize diz dize ödül törenlerini vesaireyi kastetmiyorum.
Bunun iyi mi kötü mü olduğuna bu yıl da karar veremedim dersem yeridir.
Belki sizin fikriniz vardır.
Buraya dek birinci tekil şahıs kullandığıma bakmayın;
Sivil Gündem’i benim kadar sahiplenen, hepsine ömür boyu müteşekkir kalacağım dostlarımın da çok büyük emek ve katkıları oldu yaptığımız etkinliklerde.
İnsanın hayallerini bir nebze olsa da hayata geçirmeyi becerebilmesi ve bunun bun altıncı yılını kutlaması öyle güzel ki…
Ancak şunu da belirtmeliyim;
Bu güzelliğin asıl öznesi sizlersiniz sevgili dostlarım,arkadaşlarım,
kardeşlerim.
Ne diyeyim darısı gelecek yılların başına
Varlarsa tabi…
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Web.tv
Olcay ERÖZDEN
6.Yaş
Nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım
Bazen gözyaşı oldu, bazen içli bir şarkı
Her anını eksiksiz, dün gibi hatırlarım
Dudaklarımda tuzu, içimde durur aşkı
***
12 Eylül 2014
12 Eylül 2020
Sivil Gündem 6. Yaşına girdi…
Dün gece yukarı da ilk dörtlüğünü yazdığım o muhteşem eserin nağmeleri dudaklarımda zaman tünelimin kapısından girip Sivil Gündem’in bence unutulmaz anıları ile dolu tarihinde uzun uzun dolaştım.
Kimlere kimlere rastladım
Ve nelere nelere…
Pişmanlıklarımı,düş kırıklıklarımı,yanılgılarımı,şimdilerde çok daha iyi anladığım hatalarımı,ettiğim zararlarımı teker teker toplayıp bir çuvala koydum;
Üzerine de ‘‘tecrübelerim’’ yazarak kaldırıp bu altı yılın en ücra köşesine bıraktım.
Neyse ki orta boy bir çöp torbası kadardı çuval.
Hem çok yer tutmadı hem de yerinden kaldırıp koparması kolay oldu.
Kalanlar mı?
İşte onlar benim çizginin bu tarafına attığım imzalarımdı…
Öyle güzel insanlar tanıdım ki bu süreçte;
Kiminin abisi (özellikle ağabeyi yazmadım) oldum,kiminin amcası,kiminin arkadaşı kiminin de dostu.
Yüzlerce kız erkek kardeşim de başımın tacı.
Bu altı yıla yedi adet Fark Yaratanlar Etkinliği dolayısı ile üç yüzü aşkın ödül dağıtımı,paneller,tiyatro oyunları metinleri, üç kitap, onlarca Tv programı, sayısını hatırlamadığım kadar söyleşi bir o kadar da makale ve haber sığdı.
Tek sıkıntı her zaman olduğu gibi finans meselesiydi.
Kim bilir kaç emekli maaşımı(zı) bu uğurda harcadık saymadım.
O yüzden ülkenin ilk sivil toplum gazetesinin baskılı yaşamı çok sürmedi, sanal alemde yoluna devam etmek zorunda kaldı.
Ama asla sütre gerisine çekilmedi.
Kazandıklarımın yanı sıra yitirdiklerimde oldu 6 yıl boyunca.
Ve bugün onlardan birinin ki gönlümün dostu dediğim Sevgili Parkan Sanlıkol’un ebediyete intikalinin beşinci yıl dönümü.
Parkan Hocamın nezdinde öteki tarafta buluşmak üzere kavilleştiğimiz tüm yitirdiklerimi rahmet ile anıyorum.
Sivil Gündem aslında ne bir gazete ne de platformdur benim gözümde.
O sadece bir durumdan vazife çıkartmak eylemidir.
Pisliklere bulanmış bu dünya da iyiyi, güzeli, toplum ,insan, doğa,
çevre ve hayvan için bir şeyler yapmaya çalışanı bulmak ve onları hem Bursa hem de kendisi ile aynı amaçlar doğrultusunda can siparane savaş veren diğer kurum,kuruluş ve kişilerle tanıştırmak eylemi yani.
Bu konuda fazla tevazu göstermeyeceğim; çünkü olanaklarım ölçüsünde amacım doğrultusunda ciddi bir mesafe kat ettim.
Elbette arada Sivil Gündem’in kendilerini koyduğu yeri yadırgayarak fıtratlarını gizleyemeyenler de çıktı ama yukarı da dedim ya hepsini bir çuvala koyup kaldırdım.
Bu altı yılda beni en çok sevindiren ve en çok üzen olayın aynı olması garip bir çelişkidir ama…
Sevindiğim nokta deyim yerinde ise daima bu alanda tek tabanca olmaksa da yerindiğimde aynı şey.
Yani taklit edilmemek.
Sivil Gündem ve Sivil Gündem Platform kente mal olan etkinliklerini bu güne dek tek başına sürdürdü.
Hiç kimse çıkıp ‘’hadi bizde yapalım böyle bir şey’’ demedi.
Tabii güzellik yarışmalarını,enli boylu biz bize diz dize ödül törenlerini vesaireyi kastetmiyorum.
Bunun iyi mi kötü mü olduğuna bu yıl da karar veremedim dersem yeridir.
Belki sizin fikriniz vardır.
Buraya dek birinci tekil şahıs kullandığıma bakmayın;
Sivil Gündem’i benim kadar sahiplenen, hepsine ömür boyu müteşekkir kalacağım dostlarımın da çok büyük emek ve katkıları oldu yaptığımız etkinliklerde.
İnsanın hayallerini bir nebze olsa da hayata geçirmeyi becerebilmesi ve bunun bun altıncı yılını kutlaması öyle güzel ki…
Ancak şunu da belirtmeliyim;
Bu güzelliğin asıl öznesi sizlersiniz sevgili dostlarım,arkadaşlarım,
kardeşlerim.
Ne diyeyim darısı gelecek yılların başına
Varlarsa tabi…